生き甲斐 (Ikigai)

خب اگه از قدیم من رو بشناسید میدونین من پستایی داشتم به اسم آجیل و از هر دری سختی توش داشتم و اینجا تصمیم گرفتم تیله های رنگی باشن! 

تیله قرمز: بازم اگه از قبل منو بخونید میدونین که میگفتم یه دوست گریفیندوری دارم اون دوست گریفیندوریم در واقع همین شازده کوچولوی اینجاست. در راستای اینکه بهش گفتم ازش کمک میخوام و چه کمکی میخوام مدتیه که همیشه نگرانمه و حرصمو میخوره و باید بگم غلط کردم آقا، کاش نمیگفتم که انقدر نگران نشه سر یه موضوعی که شاید تنهاییم از پسش برمیومدم... ولی خب نمیتونم بهش بگم عجب غلطی کردم بهت گفتما! چون مطمئنم فکر میکنه رفتار غلطی داشته که این حرفو میزنم و خودشو سرزنش میکنه و این دیگه واقعا قوز بالای قوزه! چون چند برابر اینکه اون میخواد من شاد و آروم باشم، من میخوام که اون خوشحال باشه همیشه.

تیله آبی: من از وقتی آلمانی رو شروع کردم دولینگو رو هم دارم و باهاش میخونم و روندش رو از بعد شروع کلاسای گوته کند کردم و الان پشیمونم، انگار جذابیتش رو از دست داده! بعد دیروز یه برنامه جدید پیدا کردم Lingodeer که متاسفانه فقط درس اولش رایگانه و نمیتونم ازش استفاده کنم و تصمیم گرفتم برم آنلاک شده اش رو پیدا کنم ولی آنلاک شده‌هاش همه‌شون مشکل دارن و این بده و شاید برم سراغ Busuu و شایدم سعی کنم روزی دو درس از دولینگو بخونم که برسه به سطح الانم و دوباره جذاب شه واقعا نمیدونم انگار یه جور عجیبی کلافه‌ام!

تیله زرد: اگه شماره‌ام رو دارید خب من تلگرامو دیلیت اکانت کردم به جز ۹۳۶ام و همین ۹۳۶ هم بخاطر علاقه‌ای که به آقای کلاهی دارم خاموش کردم یعنی لاگ اوت کردم چون شازده کوچولو مخالف ارتباط من و آقای کلاهی بود و دلایل منطقی‌ای هم داشت! از اون ورم چون وزه خیلی رو مخم بود واتساپ ۹۱۲ ام رو هم دیلیت اکانت زدم و اکانت ۹۳۶ واتساپمم فعال نیست و تنها اکانت فعال واتساپم همونیه که روی تبلته یعنی ۹۳۳‌ام! چه چیزهای سمی هم از دوران تحصیل کرونایی توشه! یه سری سر امتحانات برق بعضی از مناطق رفت من جای دوستامم امتحان دادم و اسکرین شات گرفتم به عنوان سند و الان دیدم اسکرین شاتاش هنوز هست! چه روزای چرتی بود انصافا هم امتحان داشتیم هم قرنطینه بودیم هم استرس برق رفتن داشتیم هم اساتید میگفتن اگه خیلی نگرانید! برید نزدیکترین مترو یا بیمارستان که مطمئن باشید برق نمیره!... البته که همین کرونا و کلاسای مجازی یه صمیمیت باحالی بین من و بعضی از بچه‌ها ایجاد کرد و البته دشمنی هم بین من و یه عده دیگه که به قول وابی سابی فاقد اهمیتن!

همه اینا رو گفتم که بگم اگه شماره من رو دارید و باهام کار واجب داشتید پیامک بدین یا زنگ بزنید و اگه کارتون واجب نبود اینستاگرام دایرکت بدین و یا واتساپ ۹۳۳ که روی تبلته!

از زیبایی‌های آلمانی اینکه صفات براساس جنسیت کلمه‌ای که اون صفت داره توصیفش میکنه صرف میشه و این صرف شدن نه تنها به جنسیت، که به معین بودن و نامعین بودن آرتیکل و اصلا بودن یا نبودن آرتیکل ربط داره و برای هر کدوم صرف جدایی هست کنار اینا باید حواست باشه که جمله‌ات فاعلیه، مفعولیه یا گنتیوه که هنوز نمیدونم چیه ان شا الله مهر ماه میام نق اینم میزنم! تازه مفعولی باشه باید ببینی مفعول مستقیمه یا غیر مستقیمه! خلاصه‌اش کنم حتی صفات در آلمانی به ۴۸ حالت صرف میشن! و من الله توفیق 

بعد میگن لاتین و زبان‌های آسیای شرقی سخته به والله که هیچی از آلمانی و فرانسوی سخت‌تر نیست خصوصا فرانسوی! باز آلمانیا موقع حرف زدن کامل میگن کلمه رو ولی امان از زبان فرانسوی... امااااااااااااااااااااااان! نه که فرانسوی رو بلد باشما نه ولی دورم محصل زبان فرانسه زیاد دیدم و باید بگم اگه از آلمانی سخت‌تر نباشه راحت‌تر نیست!

دیروز تولدم بود و قسمت بدش این بود که کلاس داشتم و منم نمیتونم بگم اوکی به درک کلاسمو نمیرم و تولد میگیرم و در نتیجه رفتم سرکلاس و آخر کلاس فرفری موی غزلسازم برام آهنگ تولدت مبارک گذاشت و من کلی خوشحال شدم ولی بچه‌های کلاس ماست! و واقعا خوشحالم که بعد کلاس با من و پری دریایی نیومدن بیرون! پری دریایی در واقع یکی از بچه‌های کلاسه که ترم A1.1 باهاش دوست شدم و کلی آدم مهربون و بامرام و دوست داشتنی‌ایه و من عاشقشم. 

و خب خوبی تولدم این بود که دیدم اووو خیلی از کسایی که فکر میکردم براشون اهمیت ندارم براشون مهمم و چه تبریکای قشنگ و پر احساسیم گفتن هر چند که هر چقدرم تلاش کنن تبریکاتشون به تبریک هوژین و آچار فرانسه و وابی سابی عزیزم نمیرسه! ولی خب بازم واقعا توقع نداشتم انقدر هم احساسات به خرج بدن و برام یه جورایی دلنشین بود.

خلاصه که شروع ۲۹ سالگیم با کلاس درسی بود خدا بخیر کنه آخرشو! (دقت کنین ۲۸ سالم تموم شده و رفتم توی ۲۹ سال یعنی الان ۲۸ سالمه عین شیرینک نگید چطوری یهو از ۲۷ پریدی توی ۲۹ چون نپریدم ولی خب شروع شده دیگه الان ۱ روز از بیست و نه سالگیمو سپری کردم هعی!)

این حرف رو بدون اغراق دارم میگم! من توی اینستاگرام دو تا اکانت به اسم و فامیل واقعیم دارم یکی به اسم شناسنامه‌ایم یکی هم اسمی که خانواده صدا میزنن بعد اونی که اسم شناسنامه‌ای منه توش پر از دوستای ۴ سال پیشمه که اکثرا بچه‌های برنامه از لاک جیغ تا خدا هستن! و این یکی اکانتم برای دوستای مدرسه و دانشگاه و بلاگرمه و واقعا تفاوت پستایی که در این دو تا می‌بینم یه جوریه که وقتی پیج رو عوض میکنم خصوصا که الان که محرم رسیده انگار از کربلا میرم تو وگاس و بالعکس! و واقعا به نظرم عجیبه که انقدر دو دسته متفاوتن انگار بدون اینکه متوجهش باشم خودم خواستم روابطم با دو گروه آدم متفاوتی که میشناسم رو در دو پیج متفاوت مدیریت کنم!

چون تصمیم گرفتم بچه خوبی باشم حالا که محرم شده میخوام بساط لهو و لعب رو جمع کنم (نیست حالا هر روز تو پارتی و دیسکو و مشغول عرق و ورق و خراب بازی بودم!) بعد دیشب توی جمع دوستانه کوچولویی که توی تلگرام داریم و دست برقضا اسم وبلاگ هم از اسم همون گروه گرفته شده، میگم تا قبل از اذان هر چی لهو و لعب دارید بپاچید تو صفحه که حداقل تا عاشورا میخوام غلافش کنم! حالا خلاف ما چیه؟ خلاف ما مسخره بازی و حرف زدن درباره هنرمندهای محبوبمونه و انقدرم این طیف گسترده است که ما از قبل از همکاری نمیدونم کدوم عضو بی تی اس با اسنوپ داگ از جفتشون تو گروهمون حرف بود تا هنرمندان وطنی‌ای مثل همایون شجریان و سالار عقیلی! یعنی هر کسی گروه ما رو ببینه و بحثاشو بخونه بخاطر پرش ناگهانی بحث‌ها از سمت نقاشی به موسیقی از موسیقی به نجاری از نجاری به نجوم از نجوم به آشپزی از آشپزی به روابط زناشویی احتمالا هیچی متوجه نشه! و دقیقا همینه که این جمع رو لذت بخش کرده ۷ تا آدم با ۷ جور دیدگاه کاملا متفاوت، علایق متفاوت میتونیم باهم وقت بگذرونیم و از صحبت کردن با هم کاملا لذت هم ببریم!

این روزها اگر اشکی ریختید لطفا برای من و خانواده ام هم دعا کنین ممنون میشم. 

تیتر فکر کنم واضح باشه معنیش ولی خب به آلمانی میشه خدایا شکرت بابت همه چیز!

این روزها تا حد زیادی اطرافم رو خلوت کردم و این خلوتی شامل همه جا میشه!‌ اینجا، تلگرام، اینستاگرام و واتساپم که نمیشد محدود کنم نوتیفیکیشنش رو بستم و از اون ور هم کلا موبایلم روی حالت مزاحم نشوید قرار گرفته و فقط و فقط زنگ و تماسش برای ۹ تا مخاطب خیلی خاص بازه کسایی که هیچ وقت تحت هیچ شرایطی نه قضاوتم کردن نه ترکم کردن و نه طردم کردن و این برام واقعا ارزشمنده که حتی وقتی من غرق در کثافت بودم بازم میتونستن خوبیای وجودم رو ببینن و دستمو بگیرن تا از کثافت بیام بیرون به خصوص هوژین و شازده کوچولو و شیرینک و آچار فرانسه! هر کدوم به نحوی همیشه حمایت کردن همیشه بودن و دلگرمم کردن و یادم آوردن کی هستم و چه کارهایی ازم برمیاد و دیروز که راج میگفت تو خیلی قوی‌ای دختر خیلیا تو شرایط تو کم آوردن و فکرهای مزخرف کردن ولی تو ادامه دادی و بازم رشد کردی من دونه دونه روزهایی که حالم بد بود و دوست داشتم بمیرم یادم اومد، یادم اومد من شاید قوی باشم ولی این قدرت من نشات گرفته از درونم نبوده ناشی از شانس خوبم و داشتن دوستای خوب بوده و من هیچ وقت بابت این نعمت اون جور که باید و شاید از خدا و خود دوستام تشکر نکردم و این بده! 

حالا تصمیم گرفتم که ازشون تشکر کنم و برای هر کدومم یادگاری بگیرم برای دخترها کار سختی نیست ولی برای شازده کوچولو نمیدونم چی بگیرم که براش شر نشه چون درسته نزدیک سی سالشه ولی خب هنوزم با خانواده زندگی میکنه و دوست ندارم فکر کنن دوست دختر داره در حالی که این بچه اگه زودتر به دنیا میومد می‌تونست به پیامبری هم مبعوث شه!!!

حالا به نظرتون به این رفیقم چی کادو بدم؟!

۱. «غَفّار» صیغه مبالغه از مادّه «غفران» است که در اصل به معنای پوشیدن چیزی است که انسان را از آلودگی نگه دارد، و هنگامی که در مورد خداوند به کار می رود، مفهومش این است که: عیوب و گناهان بندگان نادم را، می پوشاند و آنها را از عذاب و کیفر حفظ می کند.

خیلی کوتاه الغفار یعنی همیشه میبخشه!

۲. گاهی اوقات برگشتن به عادات قدیمی میتونه خودش یک گام بلند رو به جلو باشه چون یک بار فکر کردی در اشتباهی رهاش کردی، تجربیات جدید کسب کردی و در نهایت فهمیدی که خب نباید تغییر میکردی و این بار با اعتماد به نفس و اطمینان خاطر برمیگردی و کارهای گذشته‌ات رو ادامه میدی و همین اعتماد به نفس ناشی از دلیل و تجربه خودش یک گام خیلی بزرگه.

۳. شما هر جوری باشید زندگی کار خودش رو میکنه و جریان داره پس جوری زندگی کنید که با ته دیگ سوخته زندگی‌تونم بتونید کیف کنید نه اینکه زندگی‌تون شبیه به یه میز غذای خوشمزه باشه ولی خب هیچکدوم از غذاهای سر میز شما رو غرق لذت نکنه.

التماس دعا

یا علی